نگاهی دوباره به انتظار

گفتم
که روی ماهت از ما چرا نهان است؟ گفتا: تو خود حجابی، ورنه رخم عیان است
گفتم
که از که پرسم جانا نشان کویت؟ گفتا: نشان چه پرسی، آن کوی بی نشان است
راستی! انتظار چیست؟ چرا اینقدر به آن سفارش و پیرامونش گفتوگو شده است؟ تو پیام انتظار را
نه تنها از لابلای امواج بلند کلام مهربان رسول صلی الله علیه و آله و نسیم رسای سخنان
بیهمتای علی علیه السلام - که پدران امت لقب گرفتهاند (1) - میشنوی، بلکه صدای هر یک از
معصومین علیهم السلام ضمیر هشیار تو را با ضرورت و اهمیت آن آشنا میکند .
زمانی میتوانیم معنای انتظار و حقیقت آن را درک کنیم که بدانیم و لمس کنیم امام زمان (عج) را
برای چه میخواهیم قبل از اینکه معرفتبه مهدی موعود پیدا کنیم، یک پیش فرض لازم و ضروری است و
آن این است که او را برای چه میخواهیم و اصلا چه ضرورتی به وجود او میباشد . در واقع تا نسبتبه
این مساله تشنه نشویم، به حقایق آن دسترسی نخواهیم داشت . مادامی که این عطش انتظار و
این احساس نیاز و به تعبیر زیبای معصومین، علیهم السلام اضطرار و افتقار به حجت و امام عصر
(عج) شکل نگیرد، به دنبال حضرتش نخواهیم رفت و د رانتظار ظهورش حرکتی نخواهیم داشت که:
آب کم جو، تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست
1- طاهره صفار زاده (به نقل از مجموعه مقالات جشنوارهی دانشجویی موعود، آذر 76، ص 199) .