لازمه انتظار آنست كه انسان شوق و علاقه پيدا مى كند كه از اصحاب امام عصر(عج) و شيعه او بلكه از انصار و
ياوراناو شود، و لازمه اين علاقه سعى و تلاش در اصلاح نفس و تهذيب اخلاق است تا شايستگى مصاحبت با آن
گرامى جهاد در حضور او را پيدا كند; آرى اين نيازمند به اخلاق اسلامى است كه امروز در جامعه ما كمياب است.
ما بايد اين آرزو را داشته باشيم كه اگر توفيق زيارت ايشان حاصل شد، چگونه زيستن و چگونه مردن را از او
بپرسيم.
نسل منتظر بايد منتظر لحظه اى باشد كه وقتى امامش را مى بيند صراط مستقيم را با تمام اجزاى آن از امام
بخواهد،
منتها اين كار احتياج به آمادگى دارد.... )) فزت و رب الكعبه...(( جمله اى نبود كه على(عليه السلام ) در هنگام
ضربت خوردن به ذهنشان رسيده باشد، امام سراسر عمرشان با اين جمله زيسته بودند و منتظر اين لحظه بودند،
لحظه ى رهايى از دنياى تنگ و تاريك به سوى جوار الهى.
ما بايد به نسل منتظر بياموزيم از امامى كه در پس پرده ى غيبت است چگونه استفاده كند.
نوجوانان ما بايد لحظه به لحظه از امام زمان (عجل الله تعالي فرجه ) بهره بگيرند.
امام زین العابدین ـ علیه السلام ـ فرمود:
ای اباخالد! براستی (در دوران غیبت) فتنه هایی همچون قطعه های شب تار هجوم می آورد که از آن جز کسانی که خدا از آنها پیمان گرفته رهایی نمییابد. همانها چراغهای هدایت و سرچشمه علمند، که خداوند آنها را از هر فتنه تاریک نجات میبخشد.»